چال

با اجازه عقل و با اشاره دلم ،می‌نویسم، مخاطب خاص ندارم، مخاطبم،کسی به جز «خودم» نیست، همیشه نوشتن را دوست داشته‌ام. از سال 86 در این جا می‌نویسم، چند بار به علت‌های مختلف، آرشیوم به طور کامل حذف شده‌است. این بار نیز بعد مشکلات فنی و آسیب جدی پرشین بلاگ، همه آرشیو نوشته‌های سالهای گذشته‌ وبلاگم متاسفانه حذف شده‌است. که از این بابت عذرخواهی می‌کنم. نمی‌دانم همه آنچه که مربوط به دل است، چرا ناگهانی از بین می‌رود؟ نوشته‌های این وبلاگ از خودم است هرگونه کپی بدون ذکر منبع،ممنوع است. پیام/آوار آوار زخم...