کودکی

به اندازه من، کودکی را نمی فهمند. زبان،بازی،گریه و خنده کودک را نمی فهمند حتی آنان که مدعی اند پدر و مادر چند کودک هستند. من کودکی هستم که در بزرگی هنوز تمام کودکی ام را با تمام جزئیات به یاد دارم. حتی نقشه های را که برای بزرگ شدن و بزرگی ام می کشیدم به یاد دارم. به همه می گفتم: «وقتی بزرگ بشوم می خواهم از سنگ، سخت تر و از گل، لطیف تر باشم». ولی آنها به نقشه هایم می خندیدند هنوز هم می خندند به گریه ها،کودکی و عاشقی ام می خندند...

پیام/آوار