این پریشان گویی های من چیزی به جز ترس ها و غصه های فروخورده ام نیستند. لذت ها، تلخی ها و خاطراتی که در گذشته ام مدفون شده اند. شاید گذشته را بتوان فراموش کرد، اما گذشته هرگز رهایمان نخواهد کرد. خواست ها،لذت ها و دردهایی که در سراسر زندگی سرکوب می شوند، اما امر سرکوب شده همواره برخواهد گشت، لابلای کلمات، در هیبت ادبیات و به شکل خواب و رویا و در قالب آه سردی که بی اختیار در جمع و در خلوت از سینه بیرون می خزد، حتی در بستر مرگ...
پیام/آوار
آوار زخم...
برچسب : نویسنده : 0jylann5 بازدید : 35